Dokładnie 35 lat temu język luksemburski został językiem urzędowym Wielkiego Księstwa. Ustawa podpisana przez Księcia Jean’a w Château de Berg 24 lutego 1984 roku, uczyniła luksemburski najważniejszym językiem urzędowym.
Zapisano to oczywiście w języku… francuskim:
Art. 1er. -Langue nationale
La langue nationale des Luxembourgeois est le luxembourgeois.
A wszystko to dlatego, że językiem ustawodawstwa nadal pozostaje francuski. W przypadku gdy aktom legislacyjnym i regulacyjnym towarzyszy tłumaczenie, tylko tekst w języku francuskim jest autentyczny. Jeżeli jakiekolwiek przepisy, zostały wydane przez organ państwa, gminy lub instytucje publiczne w języku innym niż francuski, jedynie tekst w języku używanym przez ten organ jest autentyczny.
Natomiast w sprawach administracyjnych lub sądowych można używać języków francuskiego, niemieckiego lub luksemburskiego.
W sytuacji gdy wniosek sporządzany jest w języku luksemburskim, francuskim lub niemieckim, administracja musi posługiwać się w miarę możliwości językiem wybranym przez wnioskodawcę.
Językiem luksemburskim mówi prawie 280 000 Luksemburczyków. Rodowici Luksemburczycy uczą się ponadto dwóch lub trzech języków dodatkowo tylko podczas obowiązkowej edukacji szkolnej. Ze względu na mieszankę narodową i językową Luksemburga mamy tu niezwykłe sytuacje używania w życiu codziennym kilku języków. 53% mieszkańców mówi więcej niż jednym językiem z przyjaciółmi, 56% osób posługuje się więcej niż jednym językiem w miejscu pracy. Poza tym Luksemburg to kraina mieszanych małżeństw - 17% mieszkańców mówi więcej niż jednym językiem z dziećmi.
(Źródło: SESOPI - Center intercommunautaire, Sondage Baleine, 1998)
Z geograficznego punktu widzenia regionami o największej gęstości osób używających języka luksemburskiego są północ (85%) i wschód (81%) kraju. Luksemburski jest najczęściej używanym językiem w domu (74%), a następnie to język francuski (32%) i portugalski (15%). Natomiast w miejscu pracy 84% używa głównie języka francuskiego, a następnie luksemburskiego (73%), niemieckiego (51%) i angielskiego (37%).
W konsekwencji istnieje tu duża tolerancja dla niezbyt idealnych umiejętności językowych, czy obcych akcentów. Często do potocznej mowy wchodzą zapożyczenia z innych języków. Najważniejsze jest to, aby się dogadać.