NASZE PUBLIKACJE

Poradnik na temat psychoterapii refundowanej

Poradnik na temat psychoterapii refundowanej

Dzięki uprzejmości luksemburskiej psychoterapeutki, Ewy Wittbrod, prezentujemy Państwu « Instrukcję obsługi » psychoterapii refundowanej przez CNS. Dzięki temu w sytuacji stresowej nie trzeba jeszcze analizować dokumentów w obcym języku.

Aby uzyskać refundację na psychoterapię należy zwrócić się do lekarza (rodzinnego lub specjalisty, z wyjątkiem dentystów) i poprosić skierowanie, w którym lekarz wyklucza przeciwskazania do psychoterapii.

Istnieją 3 typy skierowania:
- SP01 seanse psychoterapii inicjującej,
- SP02 seanse psychoterapii wspierającej,
- SP03 seanse psychoterapii wspierającej przedłużonej.
Skierowanie SP01 może być wystawione wstecznie (do 3 miesięcy od daty 1 wizyty).
Skierowania SP02 i SP03 nie działają wstecz - muszą być wystawione przed seansem psychoterapii.
Możliwe jest wystawienie przez lekarza jednego skierowania na SP01 i SP02 ( łącznie 27 seansów psychoterapii).

Psychoterapeuta potrzebuje danych ze skierowania (dane lekarza przepisującego). Skierowanie w formie papierowej, wraz z fakturą i dowodem wpłaty za sesje psychoterapii, pacjent dostarcza do CNS.
„Karnet” sesji psychoterapii refundowanej leży w gestii pacjenta, nie jego psychoterapeuty, czy lekarza. Zalecane jest notowanie przez pacjenta odbytych sesji.
Każdy pacjent ubezpieczony w CNS ma prawo do:
- 3 sesji SP01 - co 5 lat,
- 24 sesji SP02 - co 5 lat,
- aż do 120 sesji SP03 - co 10 lat
Ilość sesji jest indywidualna i zależy od potrzeb pacjenta. Niemniej, statystycznie ujmując, np. psychoterapia w przypadku depresji trwa około roku ( z sesjami raz na tydzień lub raz na 2 tygodnie ). Inaczej mówiąc, CNS refunduje roczną psychoterapię obejmującą 2 sesje na miesiąc. W przypadku konieczności kontynuacji istnieje możliwość dalszej refundacji.

Pacjent ma prawo do zmiany psychoterapeuty. Zlecone pacjentowi sesje mogą być refundowane również u innego psychoterapeuty.
Uwaga - refundowane są wyłącznie sesje u psychoterapeuty, który otrzymał prawo do tytułu Psychotherapeute Agree College Medicale GDL i kod ustanowiony przez CNS.
Tytuł psycholog nie jest równoznaczny z tytułem psychoterapeuta. Psychoterapeutą może zostać psycholog kliniczny lub lekarz psychiatra po ukończeniu drugich studiów magisterskich lub uzyskaniu certyfikatu uniwersyteckiego z zakresu psychoterapii. Oprócz tego, wymagane są lata praktyki klinicznej, psychoterapii własnej, superwizji, etc.
Aby uzyskać refundację CNS dla swoich pacjentów, psychoterapeuta musi zostać zatwierdzony i zarejestrowany przez College Medicale GDL.
Weryfikacja czy psycholog posiada tytuł Psychoterapeuta Agree GDL i możliwość refundacji w CNS jest w zakresie pacjenta.
Lista wszystkich psychoterapeutów zarejestrowanych i upoważnionych do refundacji widnieje na stronie College Medicale (lista lekarzy, lista psychoterapeutów ).
Druga możliwość weryfikacji jest na stronie SLP (Societe Luxembourgoise de Psychologie). Psycholodzy-Psychoterapeuci, którzy otrzymali prawo do tytułu Psychotheraputhe Agree i upoważnienie do refundacji są sygnifikowani „Psychotherapeute”. Pozostali, bez tytułu Psychotherapute Agree (i bez refundacji) nazywani są psychologami.

Cena seansów u wszystkich psychoterapeutów zarejestrowanych, upoważnionych do refundacji jest taka sama, ustanowiona odgórnie i nie zależy od decyzji psychoterapeuty (147.60/1 seans). Refundacja CNS wynosi 80 % dla osób dorosłych i 100% dla nieletnich.

Aby skorzystać z psychoterapii refundowanej przez CNS w języku polskim w Luksemburgu, należy poprosić lekarza o skierowanie oraz znaleźć polskojęzycznego psychologa z tytulem psychoterapeuty zarejestrowanego przez College Medicale i upoważnionego do refundacji CNS.

Czy psychoterapia musi odbywać się w języku ojczystym?
Nie. Istnieje możliwość odbycia psychoterapii efektywnie w innym języku niż ojczysty. Warunkiem jest znajomość tego języka w stopniu komunikatywnym. Motywacja pacjentów do szukania terapii w języku macierzystym wynika z faktu, że język emocji na zawsze zostaje językiem macierzystym i znacznie łatwiej w nim wyrazić cierpienie, frustrację, rozpacz. Dzielenie tego samego kontekstu społeczno-kulturalnego jest również pomocne w relacji pacjent - psychoterapeuta.

Dlaczego warto odbywać terapię w gabinecie, w kraju zamieszkania?
W ten sposób twój psychoterapeuta może skontaktować się z Twoim lekarzem, sporządzić raport dla CNS lub zasugerować pomoc innych specjalistów, czy instytucji. Zna i rozumie realia Twojej codzienności.