Niedawno opublikowane statystyki Eurostatu pokazują aktualny obraz migracji w Europie. Wśród ponad pół miliarda mieszkańców naszego kontynentu żyją 34 miliony imigrantów, czyli niecałe 7 procent. 14,3 mln spośród nich to obywatele Unii Europejskiej, przy czym niemal 20 milionów pochodzi spoza Unii.
Nikogo chyba nie zaskoczy pierwsze miejsce Luksemburga w rankingu państw, które przyjęły najwięcej imigrantów, oczywiście proporcjonalnie do liczby mieszkańców. Cudzoziemcy stanowią ponad 45 proc. populacji Wielkiego Księstwa. Na kolejnych miejscach uplasował się Cypr (19,5 proc.) Łotwa (15,2 proc.), Estonia (14,9 proc.), Austria (12,5 proc.), Irlandia (11,8 proc.) i Belgia (11,3 proc.). Z kolei najmniejszy odsetek imigrantów (poniżej 1 proc.) posiadają państwa Europy Wschodniej – Polska, Rumunia, Chorwacja i Litwa.
Polska przoduje za to w innym rankingu – eksporterów migrantów. W 10 państwach członkowskich imigranci z Polski są w pierwszej piątce najliczniejszych grup cudzoziemców.
Zaskakuje niska liczba krótkoterminowych pracowników z zagranicy. Stanowią oni tylko 1 proc. wszystkich zatrudnionych w UE. Najwięcej takich pracowników delegowanych jest do Niemiec (ponad 418 tys.), Francji i Belgii. Ponad ćwierć miliona z nich pochodzi z Polski. Pracują oni głównie w branży budowlanej i przemyśle wytwórczym.
Sytuację migracji na naszym kontynencie gwałtownie zmienił napływ ludności spoza UE w ciągu ostatnich dwóch lat. W 2015 r. do Europy dotarło ponad milion migrantów, z czego ok. 850 tys. osób przybiło do wybrzeży Grecji przez wody Morza Egejskiego. Ponad połowa przybyszy pochodziła z Syrii, większość pozostałych – z Afganistanu i Iraku.
Porozumienie między UE i Turcją z marca 2016 r. w dużej mierze odcięło drogę egejską, jednak ogólna liczba migrantów przybywających do Unii zasadniczo się nie zmniejszyła, z tym że teraz wybierają oni głównie trasę przebiegającą przez środkową część Morza Śródziemnego.