- 150 rocznica hymnu Luksemburga Ons Heemecht (Nasza Ojczyzna)
W czerwcu tego roku będziemy obchodzić 150 rocznicę powstania hymnu narodowego Luksemburga Ons Heemecht. Z tej okazji 5 czerwca w Ettelbrucku studenci szkół wyższych, w ubiorach czerwono-biało-niebieskich symbolizujących flagę luksemburską, będą chcieli ustanowić światowy rekord w śpiewaniu hymnu narodowego, 150 lat po jego pierwszym wykonaniu. Jednakże uroczystości rozpoczęły się już z początkiem roku konferencją 15 stycznia muzykologa Claude’a Lennersa, który przedstawił różne wersje tego utworu oraz przeprowadził m.in. analizę jego melodii.
Słowa Ons Heemecht napisał w 1859 r. Michel Lentz, luksemburski poeta (1820–1893), zaś muzyka do poematu została skomponowana w 1864 r. przez Jeana Antoine’a Zinnena (1827–1898). Utwór po raz pierwszy wykonano 5 czerwca 1864 r. w Ettelbrucku, miejscu, gdzie rzeka Alzette wpada do rzeki Sauer (Sûre) (obie wspomniane są w tekście), podczas pierwszego festynu muzycznego nowopowstałego Powszechnego Luksemburskiego Towarzystwa Muzycznego (Allgemeiner Luxemburger Musikverein). Na podwórzu miejscowej szkoły podstawowej umieszczono tablicę przypominającą o tym wydarzeniu.
Pieśń ta, opisująca piękno luksemburskiej ziemi i znana jako d’Uelzecht (Alzette), szybko stała się bardzo popularna. Pierwsza i czwarta zwrotka w 1895 r. zostały uznane jako luksemburski hymn narodowy. 17 czerwca 1993 r., w setną rocznicę śmierci Michela Lentza, podczas oficjalnych obchodów urodzin Wielkiego Księcia, Ons Heemecht zyskała status symbolu narodowego jako oficjalny hymn Wielkiego Księstwa.
- Ons Heemecht
- Wou d’Uelzecht durech d’Wisen zéit,
- duerch d’Fielsen d’Sauer brécht.
- Wou d’Rief laanscht d’Musel dofteg bléit,
- den Himmel Wäin ons mécht.
- Dat ass onst Land, fir dat mir géif,
- heinidden alles won.
- Onst Heemechtsland, dat mir sou déif
- an onsen Hierzer dron,
- onst Heemechtsland, dat mir sou déif
- an onsen Hierzer dron.
- O Du do uewen, deem seng Hand
- duerch d’Welt d’Natioune leet,
- behitt Du d’Lëtzebuerger Land
- vru friemem Joch a Leed!
- Du hues ons all als Kanner schonn
- de fräie Geescht jo ginn.
- Looss viru blénken d’Fräiheetssonn,
- déi mir sou laang gesinn!
- Looss viru blénken d’Fräiheetssonn,
- déi mir sou laang gesinn!
- Nasza Ojczyzna
- Gdzie pośród łąk Alzette się wije,
- a Sauer skał przełomy pokonuje,
- gdzie brzegi Mozeli winorośl kryje
- i wina obfitość niebo obiecuje:
- Oto nasz kraj, dla którego chwały
- żaden nasz trud nie będzie zbyt mały.
- Nasza Ojczyzna, skarb jakże cenny
- ukryty na zawsze w serc naszych głębi.
- O Panie, Ty dłonią swą z wysokości
- wskazujesz drogę całej ludzkości,
- miej w swej opiece luksemburską ziemię,
- chroń ją przed niewolą i cierpieniem!
- Ty już od dziecka wpajasz nam
- wolności ideały,
- co niby słońce świecą tam,
- gdzie przyszłość pełna chwały!
Oficjalna strona luksemburska z wykonaniem hymnu w wersji wokalnej i instrumentalnej:
http://www.luxembourg.pub...symboles/hymne/
a także z tekstem hymnu przetłumaczonym na większość oficjalnych języków Unii Europejskiej:
http://www.luxembourg.pub...ions/index.html
Podczas oficjalnych uroczystości z udziałem księcia lub członków rodziny książęcej (na wejście i wyjście) obok hymnu narodowego wykonywany jest także hymn wielkoksiążęcy De Wilhelmus, związany z rodziną panującą. Melodia nieznanego autorstwa, inspirowana sygnałem trąbki lub fanfarami kawalerii, wywodzi się z XVI w. Została ona wydana w zbiorze Oude Geuzenlied (Dawne pieśni żebracze) w 1581 r., a w 1883 r. wykonana z okazji wizyty w Luksemburgu króla Wilhelma III i królowej Emmy. Kilka lat później książę Adolf przyjął Wilhelmusa jako hymn narodowy obok pieśni Ons Heemecht.
Utwór ten ma wspólne korzenie z obecnym hymnem Holandii, Het Wilhelmus (nb. najstarszym hymnem narodowym na świecie) – wywodzą się one z tego samego okresu, a pierwotnie miały również taki sam tekst. W 1915 r. Willy Goergen (1867–1942) opublikował tekst luksemburski, odnoszący się do kongresu wiedeńskiego. I dopiero w 1919 r., z okazji ślubu księżnej Szarlotty z Feliksem Burbon-Parmeńskim, Nik Welter (1871–1951) napisał nowy tekst dla Domu Luxembourg-Nassau-Bourbon.
Co ciekawe, przez jakiś czas konkurencyjnym hymnem była pochodząca również z 1859 r. patriotyczna pieśń De Feierwon(Lokomotywa parowa) z tekstem Michela Lentza, napisana dla upamiętnienia pierwszej transgranicznej linii kolejowej, wiodącej z Arlon w Belgii, przez Luksemburg, do Thionville we Francji. Pieśń, pierwotnie nosząca tytuł D’Letzebuerger, została wykonana po raz pierwszy 4 października 1859 r. na Knuedlerze przed ratuszem przy okazji uroczystego otwarcia dworca głównego w Luksemburgu. Z refrenu pieśni De Feierwon pochodzi dewiza Wielkiego Księstwa „Mir wëlle bleiwe wat mir sin” („Chcemy pozostać tym, czym jesteśmy”). W latach 60. i 70. ostatnie takty melodii wybrzmiewały na początku i końcu codziennych emisji luksemburskiej telewizji.